ذوق مرگی

دیگه مادرم برگرده بگه کتابت رو خوندم و گریه ام گرفت یعنی من واقعا درست و حسابی کار کردم!...نمی خوام خودستایی کنم ولی مادرم جدی ترین منتقد من از روز اولی بود که شروع به نوشتن کتاب آواز درنا کردم،ولی خب رفته رفته و از جلد اول به سوم نظرش بهتر و بهتر شد تا امروز که برگشت گفت پیشرفتت از کتاب دوم به سوم خیلی خوب بوده،دیگه نمی تونم هیچ ایرادی از کارت بگیرم...جدا قشنگ نوشتی...وقتی سرنوشت شیرین رو می خوندم گریه ام گرفت،تو چه طور تونستی احساسات یک دختر نوجوون عاشق رو این طور باور پذیر و حقیقی تصور کنی؟تو که هیچ وقت دختر نبودی که بدونی دخترها چه شکلی عاشق می شن؟

نمی خوام از خودم تعریف کنم ولی آب شدم تا این کتاب رو نوشتم،لحظه لحظه خلق اون کتاب با کش و قوس همراه بود،من خودمو جای تک تک شخصیت ها قرار دادم و با شادی و غم هاشون همراه شدم....ده سال طول کشید،ولی اگه نتیجه داده باشه راضیم که همین امروز بمیرم!