یه کارتون عروسکی قدیما شبکه یک تو برنامه بچه ها پخش می کرد به اسم خرس مو فرفری آبی رنگ...نمی دونم یادتون هست؟چند بار هم تکرارش کرده...یه بچه خرس خوش قلب بود دنبال دوست می گشت ولی هیچ کس به خاطر شکل عجیبش باهاش دوست نمی شد...اما آخر سر یه دوست خوب پیدا کرد که با افتخار این دوستی رو توی شهر جار زد....داشتم فکر می کردم ما معیار انتخاب دوستانمون در زندگی تا چه حد بر اساس ظواهر و تا چه حد اساس باطن نگریه؟