یه مدتی نمی تونستم بنویسم و البته دلیل داشت...راستش،با اتفاقاتی که این اواخر توی مملکت افتاد و چیزهای که دیدم و شنیدم،دیگه فکری برام باقی نموند که بتونه فارغ و بی تفاوت به اطرافش،فقط از خوشی و سرخوشی بنویسه...با این که همیشه از نوشتن مطالب دردسر ساز(برای خودم) پرهیز می کنم،دلم می خواد فقط یک جمله بگم که توی گلوم گیر کرده و اون اینه که،با تمام احترامی که برای اعتقادات دیگران قائلم و بدون هیچ قصدی برای مقایسه یا انتقاد از برخی مسائل،می خوام بگم ما هزار سال برای علی اکبر و طفلان مسلم اشک ریختیم،از حالا به بعد می تونیم تا هزار سال دیگه برای اون نوجوون و جوونهایی اشک بریزیم و عزاداری کنیم که هم وطنمون بودن و در روز عاشورا کشته شدن...................... ؟
جواب به شادزی:اول این که من از شما خیلی تشکر می کنم که چنین اعتقادی بهم دارید،نظر لطف شماست،ولی خب هر آدمی حتا موفق ترینش،در یه مواقعی احساس ضعف می کنه و دلش می خواد حمایت بشه و به نظر من این مهم نیست که گاهی اوقات دچار چنین حالاتی بشیم بلکه مهم اینه که سعی نکنیم این ضعف رو در خودمون گسترش بدیم و مغلوبش بشیم...همون طور که خوب و بد در کنار هم معنا پیدا می کنه،ضعف و امیدواری هم مکمل همدیگه هستند و تا یکی نباشه،ارزش دیگری معلوم نمی شه،با این حال چشم،من سعی می کنم کمتر نا امید بشم و کمتر اینجا ابرازش بکنم تا به اون نمادی که گفتی از من در ذهن داری نزدیکتر باشم.....بازم ممنون! ؟
و اما گفته بودم یه پست در مورد چین می نویسم،البته بعضی از دوستان ازش تحت عنوان دفاعیه اسم بردن،همین جا بگم که من اصلا قصد دفاع ندارم،بلکه گفتم مطالبی درباره چین و عاداتشون می دونم که می خوام بگم و قضاوت هم به عهده شماست...باید بگم هر ملتی مثل ما نکات خوب و بد داره و این که بگیم همه شون خوبن یا بدن به نظرم حکم دادن به سبک سیاه و سفیده که من چندان نمی پسندم....خاکستری باشیم بهتره!(چشمک)....خب اولین نکته ای که دوست دارم بهش اشاره کنم اینه که چینی ها-عین ما ایرانی ها- آدم های خلاق و باهوشی هستن و خب این خلاقیت رو در اکثر اعمال و ابعاد زندگی شون می تونیم ببینیم...البته منکر نمی شم که بعضی خلاقیت هاشون شاید اصلا به مذاق ما خوشایند نیاد،از جمله خوراکی هاشون که به کل با ما فرق می کنه....برنج هاشون بی نمک و کمی شفته اس،اکثر غذاهاشون بخار پزه و ادویه های تندی هم بهش می زنن،عادت هم دارن اکثر چیزها رو با پوست بخورن،مثل بادمجون!خب حالا همینی که گفتم رو یه سبک سنگین بکنیم ببینیم کجاش خوبه کجاش بد....برنج شفته در اکثر موارد باعث دلرد می شه،چون توی شکم گوله می شه و باد می کنه،به همین خاطر چینی ها اغلب پیش از غذا سوپ رقیق می خورن،سوپ محیط شکم رو برای هضم بهتر آماده می کنه،عدم استفاده از نمک چیزی است که پزشکی امروز مفید بودنش رو ثابت کرده،نمک،شکر و تریاک سه گرد سفیدی هستن که اگه آدم بتونه در طول زندگیش از اون فاصله بگیره سلامتیش-به خصوص از نظر قلب و عروق تضمین شده اس-در مورد ادویه های تند مطلبی در جهت تایید ندارم چون باعث تحریک روده می شه ولی در برخی موارد انگل کش هست،خوردن بادمجون با پوست هم شاید از نظر ما چندان جالب نباشه ولی اثبات شده که خاصیت غذایی بادمجون و کدو بیشتر در پوستشه،مضاف بر این که چینی ها حتی الامکان سرخش نمی کنن و جدا می پزن چون معتقدن اگر مواد غذایی رو باهم در یه دیگ بریزیم و بپزیم(مثل فرضا آبگوشت)بر خواص همدیگه تاثیر می ذارن و در مواردی تاثیر همو خنثی می کنن که این هم در پزشکی امروز به اثبات رسیده.....و اما خوردن حشرات،شاید از نظر من و شما چندش آور باشه ولی ما در آینده ای نه چندان دور-خصوصا در کشورهایی که خاک حاصلخیز یا کشاورزی قدرتمندی ندارن-با بحرانی به اسم تامین مواد غذایی روبرو خواهیم شد که در این بین حشرات به این دلیل که منبع پروتئین هستن و پرورششون هم بسیار راحت و کم خرجه،جزو گزینه های اول رویکرد آدمیزاد برای جایگزینی مواردی چون گوشت هستن-قابل توجه عزیزانی که خوردن سوسک و ملخ رو فاجعه می دونن،شاید بد نباشه از حالا تمرین کنیم و دست کم روزی یه سوسک بخوریم تا در آینده دچار مشکل نشیم!-...به هر حال این یک واقعیته که ایران به رغم کوچکتر بودنش در مقایسه با چین،از انواع و اقسام نعمتهای خدادای برخورداره و شاید این ما باشیم که بهره برداری کامل و درستی از این منابع نمی کنیم،از جمله دریا که برای بعضی کشور ها از جمله ژاپن،منبع درجه یک تامین غذاست ولی ما فقط ماهی و گاهی میگو می خوریم.......خب مواردی چون نظم و ترتیب و کار هماهنگ گروهی در چینی ها به صورت مادرزاد هست که شاید بهتر باشه درباره اش صحبت نکنم چون ما شاید نمره خوبی در این زمینه نیاریم...ولی در جای خودش ملت فقیری هستن که تازه به جمع ثروتمندان ملحق شدن واون هم بخاطر عزم ملی و اتحاد مثال زدنی شونه....هرجا باشن هوای هم رو دارن،شاید از خارجی ها بدزدن و سرشون کلاه بذارن ولی برای خودشون به خصوص در یه مملکت غریب سخاوتمند و جانبدارن.........فکر می کنم تا اینجا کافی باشه،مطلب گفتنی البته هست ولی بعید می دونم کسی حوصله خودنش رو پیدا کنه پس همین جا کات می دم،کسی در مورد چیزی سوال داشت بگه تا در پست های بعدی درباره اش بنویسم........ ؟
نوشابه گشودن برای خود:؟
خب!شما که فکر نکردین من فقط اومدم همینا رو بگم و برم؟(چشمک رندانه!)...عرض به حضورتون که همون طور که گفته بودم گروه شائولین ما این اواخر به کشور چین سفر کرده بود و اجرای خوبی داشت و من کلی ذوق کرده و حرفشو زده بودم که شاید به نظر می رسیده اغراق می کردم،بنابراین برای این که نشون بدم چندان هم بی راه نمی گفتم و یه خبرایی بوده،از شما می خوام که به لینک زیر مراجعه و فایلی که براتون گذاشتم رو دانلود کنید: ؟
http://rapidshare.com/files/328262348/news_Paper.rar.html
حالا این چی هست...عرض به حضورتون که گزارش مصوری است که در هفته نامه رزم آور این هفته از سفر گروهمون به چین به چاپ رسیده و شما می تونین هم کلاسی های منو همراه با استادم جناب آقای جعفری( که در یکی از عکسها وسط بچه ها با لباس مشکی حالت رزمی گرفته) ملاحظه کنید....عکسها شامل اعزام گروه،تمرین،اجرای برنامه،بازدید از دیوار چین و مراسم استقبال رسمی از اونها در فرودگاه امامه که دیدنش خالی از لطف نیست.....و اما اگه از میون شما کسی هست که دوست داره با استادم آشنا بشه یا مایل هست مهارت ایشون رو در اجرای حرکات رزمی به چشم ببینه،لینک زیر رو دانلود کنه: ؟
http://rapidshare.com/files/328264544/shaolin2.3gp.html
توضیح این که این کلیپ با فرمت قابل نمایش روی گوشی تلفن همراه تهیه شده ولی خب اگه می خواید روی کامپیوتر تماشا کنید پیشنهاد می کنم نرم افزار کوئیک تایم یا کا ام پلیر رو از سایت کمیاب آنلاین به آدرس زیر دانلود کنید: ؟
http://www.kamyabonline.com/modules.php?name=News&new_topic=32
خب خیلی حرف زدم،نه؟به اندازه یه هفته غیبت کافی بود؟...برم،برای همه تون آخر هفته خوبی رو آرزومندم،اونهایی که کلیپ استادم رو دانلود کنن می تونن اجرای ایشون رو همراه با موزیک متن زویی چوان(سبک مست) که یکی از آهنگهای اصیل چینی است مشاهده کنن،کسی اگه از اون آهنگ خوشش اومد بهم بگه تا براش بفرستم.....خوش باشید...تا بعد